(24.06.1937 – 17.07.2019)

Zygmunt Santorski urodził się 24 czerwca 1937 roku w Warszawie. Był synem Józefa i Cecylii z domu Nowowiejskiej. Posiadał wykształcenie wyższe. W 1962 roku ukończył Wydział Leśny SGGW w Warszawie. Stopień doktora nauk leśnych otrzymał w latach siedemdziesiątych.
Praca zawodowa: W latach 1961-1963 – pracował w Lasach Doświadczalnych SGGW i Nadleśnictwa Rogów, następnie od 1963 r. do 1964 r. pracował w Stołecznej Radzie Nadzorczej Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa jako starszy inspektor. W latach 1965-1966 pracował jako adiunkt w Nadleśnictwie Nowa Wieś (OZLP Zielona Góra) pełniąc funkcję p.o. kierownika w Stacji Doświadczalnej IBL w Krzyszkowicach. W 1967 roku przeniósł się do Warszawy i do 2002 roku – przez 35 lat – pracował w Instytucie Badawczym Leśnictwa w Zakładzie Ochrony Przeciwpożarowej Lasu, poczynając od stanowiska: pracownika inżynieryjno-technicznego, asystenta, starszego asystenta, głównego specjalistę, adiunkta, kierownika pracowni, kierownika zakładu ochrony przeciwpożarowej lasu (1997-2002).
Był autorem nowelizacji stopni wskaźnika zagospodarowania pożarowego lasu, autorem opracowania i nowelizacji kategoryzacji obszarów leśnych w ochronie przeciwpożarowej lasu, autorem analizy programów ochrony przeciwpożarowej nadleśnictw w stosunku do uregulowań istniejących w UE. Brał czynny udział w opracowaniu i zastosowaniu metody wykorzystującej aparatury TV do wykrywania pożarów lasu. Otrzymał nagrodę zespołową dyrektora IBL, III stopnia, za udział w opracowaniu zastosowania metody prognozowania zagrożenia pożarowego lasu.
Działalność społeczna: Od 1966 roku był członkiem SiTLiD, w latach 1986-1989 pełnił funkcje przewodniczącego Zarządu Koła w IBL; w latach 1990-1993 był przewodniczącym Zarządu Oddziału, w latach 1997-2001 z-ca przewodniczącego Oddziału Warszawskiego; w latach 2002-2005 był rzecznikiem dyscyplinarnym Oddziału Warszawskiego. Od 2006 roku został przewodniczącym Głównej Komisji Rewizyjnej SiTLiD, a w 2005 roku został członkiem Sądu Koleżeńskiego Oddziału SiTLiD w Warszawie. Był także członkiem PTL, ZZPLiD, NSZZ „Solidarność” – w latach 1995-1997 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Zakładowej. W latach dziewięćdziesiątych wstąpił do Stowarzyszenia Wychowanków SGGW – a od 2004 roku był przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego Stowarzyszenia.
Odznaczenia: Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski , złotym medalem„ Za zasługi dla pożarnictwa”. Posiadał odznaki : „Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego”, „Zasłużony dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej”. W 2010 roku został wyróżniony Kordelasem Leśnika Polskiego przez Generalną Dyrekcję Lasów Państwowych.. Miał srebrna i złotą odznakę Honorową SiTliD, złotą odznakę Honorową NOT. Był Członkiem Honorowym SiTLiD i Członkiem Honorowym Stowarzyszenia Wychowanków SGGW.
Z przytoczonego zawodowego życiorysu Kolegi Zygmunta wynika, że był to człowiek pracowity, o szerokiej wiedzy, zaangażowany społecznie, uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami. Był gorącym patriotą, a w wieku emerytalnym zawsze brał udział w uroczystościach związanych z historią kraju i Uczelni. Był stałym uczestnikiem zebrań Stowarzyszenia Wychowanków SGGW i ważnym doradcą w ważnych sprawach. Trzeba tu dodać, że był też szanowany i lubiany, dzięki takim cechom charakteru jak: skromność, uczynność, koleżeństwo, pomoc i wrażliwość na ludzką niedolę.
Zygmunt to wzór dobrych manier i dobrego wychowania. Splendoru dodawały Mu wąsy – upodobniające Go do patriotów naszych wybitnych przodków. Był naszym kolegą i przyjacielem „o pięknej dużej duszy i postawie”. Będzie Go nam bardzo brakowało.
Zmarł 17 lipca 2019 roku. Spoczywa na Cmentarzu Bródnowskim.
Anna Kłoskowska
Wanda Ziaja