(17.01.1916 – 16.11.2010)

Wspomnienie o mgr inż. Zofii Lewickiej-Nowackiej
Urodziła się 17 stycznia 1916r. w miejscowości Ławki k/Łukowa. W 1938r. ukończyła studia inżynierskie na Wydziale Rolnym SGGW. W 1964r. obroniła pracę magisterską na Wydziale Zootechniki SGGW.
Córka Adama – rolnika, oficera WP w stanie spoczynku i matki Czesławy z Uszyńskich. W 1934r. ukończyła Gimnazjum Żeńskie im. Klaudyny Potockiej w Pułtusku.
Od 1938r. do chwili wybuchu II wojny światowej pracowała, jako instruktorka w Lubelskiej Izbie Rolniczej. W okresie okupacji niemieckiej uczestniczyła w tajnym nauczaniu wykładając matematykę i fizykę.
W 1941r. wyszła za mąż za Witolda Nowackiego i urodziła dwie córki (1942, 1944). W tym czasie pracowała na fermie drobiarskiej w Łukowie. W latach 1945-1951 była zatrudniona w zorganizowanej przez jej męża Rolniczej Szkole dla Dorosłych w Radoryżu, którą od 1956r. przekształcono w Technikum Rolniczo – Łąkarskie. W 1964r. Zofia i Witold Nowaccy zostali służbowo przeniesieni do Technikum Rolniczo – Łąkarskiego w Samostrzelu w woj. Bydgoskim. We wszystkich tych szkołach wykładała matematykę i fizykę, a także prowadziła praktyki w zakresie rolnictwa i hodowli zwierząt gospodarskich. W Samostrzelu pracowała do chwili przejścia na emeryturę, tj. do 1972r.
Zofia Nowacka posiadała ogromny dar dydaktyczny oraz bardzo dobry i przyjacielski kontakt z młodzieżą, której często pomagała w trudnych sytuacjach życiowych. Była ukochaną i bardzo cenioną przez uczniów nauczycielką, z którą kontakty osobiste i listowne utrzymują do dzisiaj.
Oprócz pracy zawodowej dużo czasu poświeciła pracy społecznej, współpracując z Kołami Gospodyń Wiejskich, gdzie organizowała konkursy, wieczory kulinarne, wycieczki krajoznawcze i inne. Wszędzie, gdzie pracowała starała się w różny sposób pomagać ludziom – była wybitną działaczką społeczną.
Po przejściu na emeryturę rozpoczęła pracę w Stowarzyszeniu Wychowanków SGGW: w latach 1975-81 oraz 1990-96 w Komisji Rewizyjnej, a w latach 1990-92 w Sekcji Historycznej Zarządu Stowarzyszenia. Poza tym brała także udział w różnych akcjach prowadzonych przez Stowarzyszenie. Nie było dla Niej zadań niewykonalnych – zawsze chętna, pełna zapału, niezawodna, ofiarna. W dowód uznania w 2000r. została wyróżniona dyplomem Honorowego Członka Stowarzyszenia.
Zofia Romana Lewicka – Nowacka zmarła 16 listopada 2010 roku i została pochowana na Cmentarzu Parafialnym w Tuchowiczu koło Łukowa.